به دلیل شرایط ویژه و پرتلاطم محل قرارگیری سوخت در قلب رآکتورهای هسته ای، بازرسی و کنترل کیفی سوخت تابش ندیده پس از تولید در کارخانه و قبل از بارگذاری در قلب رآکتور امری ضروری است. این فرایند با استفاده از آزمون های غیرمخرب متعددی صورت می پذ یرد. به طور کلی، رادیوگرافی نوترونی یکی از مهم ترین ابزارها برای آزمون غیرمخرب سوخت تابش ندیده به شمار می رود. در این پژوهش، مقطع نگاری کامپیوتری نوترونی از یک میله با سوخت تهیه شده از ایزوتوپ اورانیم 235 مربوط به رآکتور TRIGA با استفاده از یک سیستم آشکارسازی دیجیتال مشتمل بر صفحه سوسوزن، آینه و دوربین CCD بررسی شده است. آزمایش های مربوطه در سامانه رادیوگرافی نوترون INUS انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که با استفاده از مقطع نگاری کامپیوتری نوترونی، ساختار و اجزای داخلی میله سوخت، مانند قرص ها و فنر، به خوبی قابل مشاهده بوده و می توان از این روش برای بررسی دقیق ساختار میله های سوخت پس از تولید در کارخانه استفاده نمود.

مقطع نگاری کامپیوتری (CT)، به طور گسترده در مطالعات بالینی، جهت تشخیص بیماری و هدایت روند درمان استفاده می شود. با این حال، با کاربرد گسترده CT در امور بالینی، موضوع بالا بودن دز تابشی، در این روش، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. یکی از روش های کاهش دز در CT که بسیار مورد توجه قرار گرفته است، تصویربرداری با نمای محدود است. در چنین حالت تصویربرداری، به علت کمبود داده دریافتی، تصاویر بازسازی شده، اغلب با آرتیفکت هایی مواجه هستند. در این مطالعه، نسبت به بررسی و ارزیابی الگوریتم های بازسازی تصویر، به منظور معرفی الگوریتمی مؤثر، در مطالعات نما محدود، تلاش شده است. برای این منظور، الگوریتم های رایج بازسازی تصویر، با عناوین، بیشینه سازی مقدار مورد انتظار حداکثر احتمال (MLEM)، تکنیک بازسازی جبری (ART) و پیش افکن بازگشتی فیلتر شده (FBP) بررسی شده است. الگوریتم های FBP و MLEM، زمانی که تعداد داده ها کامل است، عملکرد مطلوبی از خود نشان دادند؛ اما با توجه به سرعت بسیار بالای الگوریتم FBP، استفاده از این الگوریتم، زمانی که تعداد داده ها کامل است، توصیه می شود. اما زمانی که تعداد داده ها کاهش می یابد، الگوریتم FBP عملکرد ضعیفی دارد و مقایسه اصلی میان الگوریتم ART و MLEM است که نتایج حاصل در این مقاله، عملکرد مناسب تر MLEM را نشان می دهد. همچنین در این مقاله، جهت بررسی نتایج، معیارهای کمی بیشینه نسبت سیگنال به نویز (PSNR)، خطای میانگین مربعات (RMSE) و شاخص تشابه ساختاری (SSIM) بررسی شده است و با توجه به نتایج حاصل، الگوریتم های FBP و MLEM، زمانی که داده ها کامل است و الگوریتم MLEM، در مطالعات نما محدود، عملکرد بهتری از خود نشان دادند.

در این مطالعه کیفیت سنجی یک سازه گچی مسلح با چهار عدد میلگرد فولادی به قطرهای 10، 15، 15 و 20 سانتیمتر و نیز یک حفره پر از هوا به قطر 8 سانتیمتر در داخل سازه، با بهره گیری از سیستم اسکنر حالت عبوری، مجهز به چشمه رادیواکتیو گامازای سزیم-137 با انرژی 7/661 کیلو الکترون ولت و آشکارساز خطی آرایه ای با ابعاد پیکسل 8×8 میلی متر مربع از نوع کریستال سوسوزن CdWO4 به روش مدل سازی و تجربی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام فاز شبیه سازی از کد مونت کارلوی MCNPX بهره برده شد. برای بازسازی تصاویر از روش های MLEM و Back Projection استفاده شد. نتایج شبیه سازی با نتایج تجربی مقایسه شدند و نحوه عملکرد آنها در نمایش سه بعدی داخل این فانتوم مورد بررسی قرار گرفت، نتایج نشان دادند که که روش بازسازی MLEM نسبت به روش بازسازی back projection هم در فاز شبیه سازی و هم در فاز تجربی در ارائه تصاویر داخلی از نمونه کارامدتر است. نتایج نشان داد که با مدل سازی امکان بررسی تصاویر مقطع نگاره های نمونه ساخته شده را دارد و پیش از انجام آزمون های تجربی می توان از آن برای مواد و هندسه های مختلف بهره برد.

مقدمه: اشکال عمده سی تی اسکن دوز تابشی نسبتا بالا در مقایسه با دیگر روشهای تصویربرداری با استفاده از اشعه ایکس است. به دلیل پراکندگی، واگرایی باریکه و بهره وری محدود کلیماتور، دوز قابل ملاحظه ای به بافتهای مجاور می رساند. میزان دوز تابشی در اسکنر مولتی اسلایس بیشتر از تک اسلایس است و به دلیل اینکه اسکنرهای مولتی اسلایس به طور فزاینده ای از باریکه پهن استفاده می نمایند، اتاقکهای یونیزاسیون 100 میلیمتر که امروزه در اندازه گیری CTDI100 استفاده می شود، دیگر نمی توانند به طور صحیح کل پروفایل دوز پهنای اسلایس را اندازه بگیرند. در نتیجه دوز سی تی را کمتر از حد برآورد می کنند. از اینرو هدف تحقیق حاضر اندازه گیری ضریب دوزیمتری تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری (CTDI) حاصل از دستگاه مولتی اسلایس (64 اسلایس) با استفاده از پلیمر ژل، دوزیمتری بر پایه تصویربرداری  (MRPD) MRIمی باشد که شاخص خوبی برای تخمین دوز متوسط بیمار را به هنگام سی تی اسکن می باشد.مواد و روش ها: برای اندازه گیری CTDI، با طراحی فانتوم و تهیه ژل MAGIC، تصویربرداری MRI بوسیله دستگاه 1.5 تسلا زیمنس با پامترهای تصویربرداری  TR=2000; ms TE=20-460ms; NEX=1; ST=2mmانجام گرفت. CTDI با استفاده از اتاقک یونیزاسیون با طول 100 میلیمتر (CTDI100) و همچنین به کمک ژل MAGIC با روش MRPD برای پهنای اسمی 10 و 40 میلیمتر اسکن توموگرافی کامپیوتری اندازه گیری شد.نتایج: اندازه گیریهای CTDI100 برای پهنای اسمی برش 10 و 40 میلیمتر اسکنر مولتی اسلایس با استفاده از اتاقک یونیزاسیون و ژل MAGIC، نشان دادند که اتاقک یونیزاسیون CTDI100 را به ترتیب 28.71 و 14.03 درصد نسبت به ژل کمتر تخمین می زند.بحث و نتیجه گیری: ژل دوزیمترهای پلیمری، این قابلیت را دارند که CTDI را در باریکه های پهن در سی تی اسکنر مولتی اسلایس اندازه گیری نمایند در حالیکه اتاقک یونیزاسیون 100 میلیمتر استاندارد به علت طول محدود، حتی برای پهنای باریکه 10 میلیمتر، قابل اعتماد نیست و دارای خطا می باشد. علاوه بر این بعلت سه بعدی بودن ژل دوزیمترها، می توان از پروفایل دوز بدست آمده اطلاعات ارزشمندی نظیر؛ ضخامت واقعی برش و بهره وری هندسی محور z را بدست آورد. همچنین علاوه بر پارامترهای مذکور تنها با استفاده از ژل دوزیمترها است که می توان درصد یکنواختی کلی و جزیی در صفحه برش را بدست آورد. نتایج این مطالعه نشان داد که MAGIC پلیمر ژل دوزیمتری بر پایه تصویربرداری MRI می تواند به عنوان یک روش تکمیلی در اندازه گیری دوزیمتری مرسوم اتاقک یونیزان مخصوصا در اندازه گیریهای بیشتر از دو میلیمتر مورد استفاده قرار گیرد.